- Բացատրի՛ր ընդգծված արտահայտությունները։
Ափ է առնում- հավաքվում է, կուտակվում։
Խորհրդի են նստում – ժողով են անում։
Վար է բերում – ցած է բերում։
Գլուխ են տալիս – խոնարվում են։
Գլուխ են տալիս –հարձակվում են։
2. Տեքստից դո՛ւրս գրիր բարդ բառեր։
Տաքդեղ, խանութպան,թաքվորանիստ, գանձապահ, դպնափահ,
- Բնութագրի՛ր Նուկիմ քաղաքի բնակիչներին։
Նուկիմ քաղաքի բնակիչները ոչինչ չէին տեսել։
Նրանք անգրագետ էին, որովհետև չէին հասկանում, որ եղանակը թագավորը չի ստեղծում։ Նրանք անխելք էին, միամիտ։
- Հեքիաթից դո՛ւրս գրիր նուկիմցիներին բնորոշող հատվածները։
– Էտ ի՞նչ ես ծախում, ախպեր, – հարցնում են նրանք:
– Տաքդեղ, – պատասխանում է խանութպանը:
Առաջին անգամն են տեսնում տաքդեղը, առաջին անգամն են լսում տաքդեղ անունը:
Այս հատվածում երևում է, որ նրանք չտես են
Նիզակը տնկում են գետնի մեջ, քսակով ոսկին ամրացնում նիզակին, իրենք պառկում են շուրջը, միամիտ քնում: Գողը ինչպե՞ս կարող է բարձրանալ վերև, նիզակի ծայրից կախված քսակը առնել, իսկի խելքի մոտ բա՞ն է:
Այս հատվածում երևում է, որ նրանք անխելք են
- Բնութագրի՛ր թագավորին։
Թագավորը հնարամիտ է - Դո՛ւրս գրիր թագավորին բնորոշող հատվածը։
Թագավորը մտածում է` սրանք նպատակո՞վ են ոսկու տեղ խիճ ու ավազ բերել, թե՞ միամիտ սրտով: Փորձելու համար հրամայում է` նրանց առաջ մի մատուցարան սև սալոր դնեն` սև բոլոճների հետ խառը:
Այս հատվածում երևում է թագավորի հնարամտությունը - Մանրամասն նկարագրի՛ր Նուկիմ քաղաքը։ Ինչպիսի՞ն կլինի նրանց շուկան, դպրոցը, տները, փողոցները։ Շուկայում ինչե՞ր են վաճառում և այլն․․․
Նուկիմ քաղաքի դպրոցում ամեն ինչ հակառակ ու սխալ են սովորում։
Նրանց շուկայում վաճառում են միայն ափսեով բորշ։ Նրանք միայն բորշ են ուտում։
Քանի որ նրանք անխելք էին, չէին մտածել, որ կարելի է տներ շինել, դրա համար ապրում էին ծառերի վրա։ Դա էր պատճառը, որ չէին ցանկանում, որ ձմեռ լիներ։ - Խորհո՛ւրդ տուր նուկիմցիներին։
Ես նուկիմցիներին խորհուրդ կտամ մի բան անելուց առաջ երկար մտածել։ - Ի՞նչ է սովորեցնում այս հեքիաթը։
Այս հեքիաթը ինձ սովորեցրեց, որ անգրագիտությունը վատ բան է։ - Հեքիաթը ինչպե՞ս կվերնագրես։
Անխելքները